ทำทานยังไงรวยเร็ว
ทำทานยังไงรวยเร็ว
ควรใช้คำว่าบุญจากทานให้ผลเร็วดีกว่า
พระพุทธเจ้าสอนว่า
ต้องอย่าหวังผลในทาน อย่ามีจิตผูกพันในผล และอย่าคิดว่าทำเพื่อสะสมบุญ
ก็คือ ทำทานเพื่อทำเฉยๆไม่หวังอะไร ทำเพื่อสละออกตามหน้าที่ผู้ให้เฉยๆ
ยกตัวอย่าง
เหมือนกับตอนล้างไส้หมอหุงข้าว.. เราเอาเศษข้าวที่ติดหมอหุงข้าวเท่ให้ พวกหนอนสัตว์เล็กๆ
โดยเราก็ไม่ได้หวังบุญหวังอะไรกับมัน
(เพราะจิตเราคิดว่ามันไม่ได้บุญ)
ให้เพื่อให้เฉยๆ
แต่ความจริงแล้วได้บุญน่ะ ทานกับเดรัจฉานได้
พระพุทธเจ้าก็รับรองไว้ แต่คุณธรรมของเดรัจฉานต่ำ ไม่สู้ทำกับคน
ทำกับคนไม่สู้ ทำกับคนที่มีศีล
แต่ไม่ว่าจะทำกับใครก็ตาม แล้วแต่โอกาสแล้วแต่เวลา ทุกครั้งทำเพื่อปล่อยวางเฉยๆ
ทำบุญหรือทำทาน แบบนี้ บุญมันจะเบาและตามให้ผลทันในปัจจุบันชาติ
ส่วนคนที่ทำทานหรือทำบุญแบบหวังบุญหวังผลก็ได้เหมือนกัน
แต่ได้ไม่มาก
อุปมาเหมือน
จิตที่มีความโลภอยากได้ๆอยากรวย
ถูกหวย หรืออะไร ฯลฯ มันเปรียบเสมือนเหยียบเบรก ถ้าโลภเยอะหวังเยอะ
เท่ากับเหยียบลงไป 80%
ถ้าโภลมากๆหน้ามืดมีแต่ความคิดที่ จะเอาอย่างเดียว ทำ100 กูต้องได้1,000 ส่วน
อันนี้เหยียบไปเกือบมิด บุญก็ให้ผลช้า
ก็คือมันก็เลยทำให้ผลบุญอ่อนกำลัง กว่าจะวิ่งตามกลับมาหาเรา อาจต้องรอชาติหน้าหรือต้องรอกันเป็นหลายๆชาติ
(ถ้าแบบง่ายๆเวลาทำทานโดยไม่คิดหวังบุญ หวังอะไร
ให้กลับมา รู้ ลมหายใจ เข้าออก
หรือมีสติเอาจิตไปจับอยู่ที่มือที่จับของ
แค่นี้ความคิดหวังบุญมันก็หายไปแล้วน่ะ
ทีนี้คนหวังกับคนไม่หวังตายแล้วไปเกิดแตกต่างกัน
คนไม่ไม่หวังอยู่สูงชั้นสูงกว่า สุขอันเป็นทิพย์ประณีตกว่า ยศทิพย์ สูงกว่า ดีกว่าทุกอย่างเลย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น