ถ้าใครเผลอทำข้อใดข้อหนึ่งต่อไปนี้จะไม่สามารถไปสวรรค์ได้
.
ถ้าใครเผลอทำข้อใดข้อหนึ่งต่อไปนี้
จะไม่สามารถไปสวรรค์ได้ แม้บุญจากการให้ทานจะเยอะ
แม้บุญจากการรักษาศีลจะเยอะ
แม้บุญจากการนั้งสมาธิภาวนาจะเยอะ เยอะแค่ไหนก็ตาม เมื่อ
ถึงเวลาตาย
ต้องล่วงลงนรกไปถูกไฟกรรมในนรกไหม้
อย่างแน่นอน... คือ
๑.ฆ่ามารดา
๒.ฆ่าบิดา
๓.ฆ่าพระอรหันต์
๔.ฆ่าพระพุทธเจ้า/หรือทำร้ายให้บาดเจ็บ
๕.ทำพระสงฆ์ให้แตกกัน
เมื่อเรารู้แล้วว่ามันเป็นบาปที่หนักที่สุด
เราจะลองยกเอาแค่ข้อ๑.กับข้อ๒. มาพิจารณาให้กระจ่างชัดกว่านี้
ในเมื่อถ้าฆ่าแม่หรือพ่อเป็นกรรมบาปที่แรงถึงกับต้องไปนรก บุญก็ช่วยไม่ได้
ก็แสดงว่า แม่หรือพ่อนั้นมีคุณสมบัติให้ลูก ที่ออกจากไส้ดังนี้คือ
ถ้าลูกทำบาปใส่ก็ได้บาปเยอะ
ถ้าลูกทำบุญใส่ก็ได้บุญเยอะ
เป็นเนื้อนาบุญเฉพาะตน&เป็นเนื้อนาบาป
เฉพาะตน
แล้วแต่ลูกจะทำด้านไหน
แต่ทำกับพ่อแม่คนอื่นจะไม่ได้
้
จะไม่เหมือนกันกับ ถ้าเราไปฆ่าพ่อแม่คนอื่น เรายังไม่ตกนรกได้
เพราะบุญกุศลช่วยไว้
เห็นข้อแตกต่างกันไหม
ฉะนั้นเราต้องมีความระวังกับพ่อแม่ ในเรื่อง
กายกรรม (การกระทำทางกายที่ไม่ดีใส่)
วจีกรรม (คำพูดทางวาจาที่ไม่ดีใส่)
มโนกรรม (การคิดไม่ดีใส่)
อย่าถึงกับขั้นฆ่าแม่ฆ่าพ่อตายเลย
แค่
"ทำบาปกับแม่ ได้บาปเยอะแล้ว
ทำบาปกับพ่อ ก็ได้บาปเยอะแล้ว
ทำบุญกับแม่ ได้บุญเยอะแล้ว
ทำบุญกับพ่อ ก็ได้บุญเยอะแล้ว
ถ้าไม่ได้ฆ่าพ่อฆ่าแม่
แต่เผลอทำไม่ดี พูดไม่ดี คิดไม่ดี ต่อพ่อแม่
ให้ไปกราบขอขมาท่าน สารภาพผิด"
แต่ก็มีอีกแง่มุมหนึ่ง
ถ้าพ่อแม่ เป็นมิจฉาทิฐิมีความเห็นผิด เราก็เตือนท่านได้บอกท่านได้ โดย
ไม่บาปมีแต่แต่เราจะได้บุญ
เช่น แม่,พ่อ จิตน้อมไปทาง ชั่วบาป
ทางกาย การกระทำที่เป็นบาป
ทางวาจาคำพูด ชอบนินทาคนอื่น
ทางใจ การคิดแต่เรื่องที่เป็นอกุศล
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น