ถ้าคิดไปในเรื่องแก้ปัญหานั่นๆแล้วไม่ตก

ถ้าคิดไปในเรื่องแก้ปัญหานั่นๆ

แล้วไม่ตก(คือไม่สำเร็จโป๊ะเช๊ะ ลงตัวเห็นทางออก)

ยิ่งคิด..ก็ยิ่งเหมือนตอกความวุ่นวายปัญหาใส่เพิ่ม ทุรนทุราย มากขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ 

จมเข้าไปอยู่ในกระแสความคิดที่จะแก้ปัญหา จนออกมาเป็นภาวะปกติของใจไม่ได้ นี่เรียกว่าจิตฟุ้งซ่านแล้ว

ให้แก้โดย "ทำเหตุอันใดก็ได้..ที่จะให้ใจมีความฟุ้งซ่านลดลงเรื่อยๆจนถึงสงบ"

1. "ทำอานาปานสติ คือสังเกตลมเข้าออก"

2. "สังเกตมาที่ร่างกาย ว่าตอนนี้ร่างกาย อยู่ในท่าไหน, ยืน, นั่ง, นอน, เดิน ,

3. "ให้รู้สิ่งกระทบถูกต้องกาย เช่น มือจับอะไรอยู่ , เท้าถูกต้องอะไรเอ่ย ,เนื้อตัวถูกผ้าไหมเอ่ย .

เราก็จะหลุดออกจากพายุความฟุ่งซ่านได้

ความฟุ้งซ่านอยู่ในส่วนของ ใจ.

ถ้าเราหักเหจิตให้มารู้ รู้ร่างกายให้มากๆ

..มีแต่จะสงบลง

เมื่อสงบลงถึงที่แล้ว ให้น้อมนึกไปในหนทางแก้ปัญหา...