ปัญหาธรรม
ปัญหาธรรม กับฆราวาสธรรม
ถาม : ถ้าคนดีอยู่แล้ว เป็นคนที่จิตใจดีอยู่แล้ว ไม่ชอบทำบาปเลย เป็นคนที่จิตใจบริสุทธิ์ชอบเขาวัดทำบุญ
ถามรวบลัดน่ะฆราวาสธรรม
แล้วที่นี่ตาย ตายไปแล้วไปเกิดบนเทวาโลก
ตายจากเทวาโลกมาเกิดเป็นมนุษย์
เขาจะมีความคิดที่จะทำอกุศลบาปได้ไหม หรือไม่กล้าทำบาป หรือกล้าครึ่งไม่กล้าครึ่ง
ฆราวาสธรรม : ทำบาปได้ เพราะอะไรรู้ไหมลูกพระ
เพราะโลกใบนี้เป็น ธาตุ ๔ ดินน้ำไฟลม
เป็นของพญามารหมด ความใคร่ในกามตัณหา ภวะตัณหา วิภวะตัณหา ใคร่ในเพศ ยึดอุปาทาน
ทั้งหมดทั้งมวลของกิเลสมากกว่านี้อีก
ไม่ว่าใครจะเคลื่อนมาจากภพไหน
มาเกิดในโลกใบนี้
จะเป็นพรหม เทวดา สัตว์เดรัจฉาน เปตร อสูร สัตว์นรก เจ้าแม่นั่น เจ้าพ่อนี้ ปู่นั่นปู่นี่
ล้วนมีโอกาสทำบาปได้หมด ไม่ใช่แค่บาปนะบุญก็มีโอกาสทำ
เพราะเป็นสถานที่เก็บกรรมขาวบุญได้ดี
เพราะเป็นสถานที่เก็บกรรมดำบาปได้ดี
และเป็นสถานที่เอากรรมดำกรรมขาว ออกจากตัว เบาเข้านิพพานไปเลย
อยู่ต่ำจะเดินขึ้นภูเขาสูงก็ได้
อยู่สูงจะเดินลงต่ำก็ได้
อยู่ตรงกลางไม่เดินขึ้นไม่เดินลงก็ได้
(ไม่นับพระอรหันต์ เพราะท่านพ้นแล้ว)
ถ้าเราเป็นคนอยู่ เหมือนเป็นอยู่ตอนนี่
ตายไป ไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็น งู เป็น ไก่ เป็น หมา เป็น เสือ
ก็ต้องเป็นแบบเขาตามสัญชาติญาณ เป็นงูก็ต้องกัด เป็นไก่ก็ต้องเขี่ยหากินสัตว์ เป็นหมาก็ต้องเห่าต้องหร กัดกัน เป็นเสื่อก็ต้องล่าเหยื่อ
เราได้อัตภาพใด จิตก็จะพยายามหัดใช้อัตภาพนั้น
กลายเป็นว่าไปยึดถือ
ไม่เหมือนมนุษย์ปล่อยวางได้
แต่จิตที่ครองขันธ์ มันจะเป็นไปตามเหตุเก่าอุปนิสัยเก่าของมัน
แต่ไม่เป็นไปแบบนั้น 100% น่ะ
เพราะส่วนหนึ่ง ธาตุ ๔ มันจะดึงจิตไป
เช่นเทวดา เมื่อก่อนได้อัตภาพร่างทิพย์ อยากกินอะไรก็กินได้ มีฤทธิ์
พอตายมาเกิดเป็นคน หิ้วข้าว หิ้วน้ำ
อะไรเป็นตัวหิว ? ธาตุ ๔ เป็นตัวพาหิว
ก็เลยไปดึงไปฟ้องบอกจิตใจ
ที่นี้ก็เลยจะมีการทำวิบากกรรมขึ้นมา
ไปหาสัตว์สิ่งมีชีวิต หาปลา หากิ่งกา หากบ
มาฆ่าเป็นอาหารเลี้ยง ธาตุ ๔
ไอ้เราไม่ได้เป็นคนกินเลย
แต่ธาตุ ๔ มันเป็นคนได้รับเต็มๆเลยอาหาร
ที่กินเขาไป
และมันยังแถมบาปทิ้งไว้ให้เราด้วย
คิดดู ธาตุ ๔ มันทำกับเรา หรือเราทำกับมัน
ใครก็เหมือนกันเกิดมา ใช้มันทำบาปหมด
แต่ก็มีคนใช้ ธาตุ ๔ เป็น ใช้มันทำบุญ
ไม่ว่าใครก็ตามเกิดมาในโลกใบนี้
ต้องทำทั้งบุญและบาป แม้แต่พระองค์ ช่วงก่อนจะตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น