แค่สำรวมอินทรีย์ทั้ง ๖

แค่สำรวมอินทรีย์ทั้ง ๖

ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย

ต่อสิ่งที่มากระทบ

ทางตา

ทางหู

ทางสมูก

ทางลิ้น

ทางกาย

และทางใจ

ก็เป็นเหตุให้สุจริต๓บริบูรณ์

คือกายวาจาใจ ในขณะนั้น

เมื่อสุจริต๓บริบูรณ์

สติปัฏฐาน๔ก็บริบูรณ์

เมื่อสติปัฏฐาน๔ บริบูรณ์

โพดฌง ๗ ก็ยริบูรณ์

เมื่อโพดฌง ๗ บริบูรณ์

วิชาและวิมุตย่อมปรากฏ

___________

ผู้ได้รับผลแห่งอินทรียสังวร๑ 

ภิกษุ ท. !  เมื่ออินทรียสังวร มีอยู่ ศีล ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, 

เมื่อศีล มีอยู่ สัมมาสมาธิ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, 

เมื่อสัมมาสมาธิ มีอยู่ ยถาภูตญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, 

เมื่อยถาภูตญาณทัสนะ มีอยู่ นิพพิทาวิราคะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย,

 เมื่อนิพพิทาวิราคะ มีอยู่ วิมุตติญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย. 

ภิกษุ ท. !  เปรียบเหมือนต้นไม้ เมื่อสมบูรณ์ด้วยกิ่งและใบแล้ว สะเก็ดเปลือกนอก ก็บริบูรณ์ เปลือกชั้นใน ก็บริบูรณ์ กระพี้ ก็บริบูรณ์ แก่นก็บริบูรณ์. ข้อนี้ฉันใด ; ภิกษุ ท. ! เมื่ออินทรียสังวร มีอยู่ ศีล ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อศีล มีอยู่ สัมมาสมาธิ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อสัมมาสมาธิมีอยู่ ยถาภูตญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อยถาภูตญาณทัสสนะ มีอยู่ นิพพิทาวิราคะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย, เมื่อนิพพิทาวิราคะ มีอยู่วิมุตติญาณทัสสนะ ก็ถึงพร้อมด้วยอุปนิสัย ; ฉันนั้นเหมือนกัน แล. 

๑. บาลี พระพุทธภาษิต ฉกฺก. อํ. ๒๒/๔๐๒/๓๒๑.