ท่านทำความดีอะไร๊อะไรท่านก็มุ่งให้ได้สำเร็จสัมมาสัมโพธิญาณอย่างเดียว ไม่ได้มุ่งลาภยศสรรเสริญและความสุขใดๆในโลก
• ตั้งใจจริงบารมีจึงแก่กล้า
พึงพากันตั้งอกตั้งใจ ทำอะไรนี่มันต้องตั้งใจ มันจึงสำเร็จลุล่วงไปได้ เราทำอะไรลงไปถ้าไม่ตั้งใจแล้วไม่สำเร็จแน่ เพราะว่าอุปสรรคมันย่อมมี อุปสรรคนี่แหละทำให้คนเรานั่นเป็นคนดีได้หรือเป็นคนชั่วได้ ได้ทั้งสองทาง ถ้าผู้ใดฝ่าฟันอุปสรรคไปได้ ก็เป็น “ผู้ดี” ได้ มีสติมีปัญญา ถ้าผู้ใดฝ่าฟันอุปสรรคไปไม่ได้ก็ถอยหลังเข้าคลอง กลายเป็น “คนเลว” ไป เป็นอย่างนั้น
พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทั้งหลายนั้น พระองค์ทำความดีมาให้เป็นตัวอย่างของชาวโลกมาแล้วตั้งแต่เป็นพระโพธิสัตว์อยู่โน่น ตามประวัติแล้วพระองค์ทำอะไรนั้นตั้งอกตั้งใจเอาจริงๆ เอาให้ลุล่วงไปจนได้ ไม่อ้างกาลอ้างเวลา ไม่เห็นแก่ความทุกข์ยากเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด ในเมื่อมองเห็นว่าการกระทำอย่างนี้มันเป็นประโยชน์ตนและผู้อื่นเช่นนี้แล้วพระองค์ก็ลงมือทำไปเลยแหละ อันธรรมดาพระพุทธเจ้านู่นผู้สร้างบารมีปรารถนาเป็นพระพุทธเจ้านั่นน่ะท่านทำความดีอะไร๊อะไรท่านก็มุ่งให้ได้สำเร็จสัมมาสัมโพธิญาณอย่างเดียว ไม่ได้มุ่งลาภยศสรรเสริญและความสุขใดๆในโลก อันหมู่นั้นท่านตัดออกไปหมดเลย รวบรวมแต่บุญกุศลอย่างเดียวให้แก่กล้าขึ้นไปเพื่อที่จะได้ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขึ้นในโลก นี่พระองค์ตั้งใจอย่างนี้ลงมาตั้งแต่เป็นพระโพธิสัตว์นู่นน่ะ ดังนั้นพระบารมีก็จึงค่อยแก่กล้าแล้วก็จึงเต็มบริบูรณ์ ถ้าหากว่าพระองค์ไม่ตั้งพระทัยให้หนักแน่นลงไปอย่างนี้แล้วพระบารมีธรรมก็จะไม่เต็มง่ายเลย
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ธรรมย่อมรักษา”
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น